|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
RƏFİQƏLƏR

Nələr xəyalımı oynatdı, nələr,
Dindi könül sazım bu səhər yenə.
Qızlar, o cüt qızlar, o rəfiqələr
Gəlib küçəmizdən keçdilər yenə.

Görürəm birinin gözü məndədir
(Gözünün vəsfini salmıram yada.)
Birinin söhbəti, sözü məndədir,
Mənimlə bir kəlmə danışmasa da.

İnsan bir baxışla vurulur bəzən,
Bir anın eşqi də ötəri olmur.
Elə də olur ki, sevildiyindən
Sevilən adamın xəbəri olmur.

Mənə vurulmuşdu mənə baxan qız,
Qəlbini dindirən sevgi səsiydi,
Lakin bilmirdi ki, o mehriban qız
Sevdiyim özü yox, rəfiqəsiydi.

1956.

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws