|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
DEYİRLƏR  Kİ...

Deyirlər ki, arvad-uşaq vaxt alır,
Sənətkardan ata olmaz, ər olmaz.
Şair olub, evlənənlər yanılır,
Bir ürəkdə iki eşqə yer olmaz.

Deyirlər ki, şair olan arı tək,
Gəzə gərək, hər çiçəyə qona da.
Hər gözəlin gülüşündən o gərək
Bir şerinin qanadını yarada...

İnsan ömrü oxşayırsa bir yaza,
Ailədir onun gülü, çiçəyi.
Arvad əli toxunmayan bir masa
Yağış görməz bir səhraya bənzəyir.

Gəlməmişik ömür sürək toy ilə,
Qoy arabir nəşəmiz də bulansın.
Sənətkarın bir əsəri qoy elə
Arvadının gileyindən yaransın.

Bir küncü də isindirməz tək nəfəs,
Hər quşun da yuvası var, tayı var.
Bəs bir evin qayğısından qaçan kəs
Bir ölkənin qayğısını nə duyar?..

1962

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws