ŞAİR, GÖR ONLARI!
Kişi dayanıbdır əli cibində, Arvad kərpic kəsir palçıq içində. Kişi dayanıbdır! Sinə, baş açıq... Yaş yerə qoymayır öz ayağını. Qadının başında quruyan palçıq İtirib saçının qaralığını... Hələ əsrin səsi çatmayıb ona, Düşünür: “kişiyəm, neyləsəm haqdır”, Arvadın əliylə tikilən bina Kişinin adına yazılacaqdır... Bəzən həyat dedik iclaslarda biz, Şerimiz, səsimiz saydı yerində. Hələ çox tərbiyə deyən səsimiz Qalıbdır xitabət kürsülərində!
1952
|
|