|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
AĞACLARIN  ANASI

-- Çörək verir mənə anam,
Böyüyürəm, boy atıram.
Bəs çöldəki o ağaclar?
Onların da anası var?
Böyüyürlər ildən-ilə
Nə yeyirlər onlar belə?
-- Ağaclar da yemək yeyir,
Ağaclar da nəğmə deyir,
Ağaclar da yatır, durur.
Bir-birilə evcik qurur
Ağaclar heç dalaşmırlar,
Bir-birinə dolaşmırlar.
Onlar sevir anasını,
Sevir onun laylasını.
Bilirsənmi, ağacların,
Anasıdır torpaq, qızım!
Torpaq deyir ağaclara:
Axşam düşür, yataq, qızım!
Yataq biz də, yataq, qızım!

1970.

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws