MUROVDAGDA GORUS - MUROVDAGLA GORUS
Murovdag gorusə cagırmısdı - doyusculərlə gorusə. Basqalar?n? dey? bilm?r?m, m?n cox h?yəcanl? oluram. O da ki ola qarl? dag silsil?l?ri il? gec?-gunduz uz-uz? dayanan doyuscul?rl? gorus. M?n el? bilirdim Murovdag kimi s?rt iqlimi v? mur?kk?b relyefi olan bir c?bh? bolg?sind? ?sg?r ur?yind? qorxu v? vahim?d?n qeyri, “bu qorxu v? vahim?ni dusm?n” s?klind? q?bul edib, ona z?rb? endirm?kd?n qeyri, bir fikir ola bilm?z, yox, bunlar ?sg?rin v?zif?sidir. Daha dogrusu, ?sg?r gozunu h?d?fd?n, barmag?n? t?tikd?n çəkdikdən sonra d?rhal “ozun? qay?d?r”, yen? d? ?sg?r dodaqlar?na n?gm? qonur: “h?, ?claflar, biriniz t?rp?nin, gor?k, nec?niz yerd? qal?b”! Bizi musayi?t ed?n Abdulla Qurbani n?z?rimizi qarl? zirv?y? yon?ldir, ?li il? gost?rir, - Murovun ?n uca zirv?sidir, - deyir. Om?r zirv?si! – oraya “dostlar?m?z” n?zar?t edirl?r. Diqq?tl? bax?n: faragat v?ziyy?td? dayanm?s ?sg?r; o biri zirv? d? bizd?dir; bizim zirv?mizd?ki kesikcil?r d? faragat v?ziyy?tind? dayan?blar. Mas?n?m?z yorgun-yorgun d?r? yuxar? qalx?r. Qurbani sozun? davam edir: Murov faci?si cox boyuk faci?dir. H?l? ill?r ot?nd?n sonra bu faci? yaz?lacaq; bu yax?nlarda 60-a q?d?r doyuscumuzun meyidini c?xara bilmisik. H?l? iki yuz, b?lk? d? daha cox igid g?ncin c?s?di bu ?l yetm?z ucurumlarda qar alt?nda qal?r. B?zi ucurumlara enm?k mumkundur, amma dusm?n imkan vermir. Burada ana var ki, yegan? ovlad?n? itirib, bu gun ogul intiqam?n? alaraq vurusur. Bu ucurumlar? h?r igid kec? bilmir. Bu c?bh?d? doyuscu var ki, uc gun qar alt?nda qal?b, olm?yib, indi doyus yoldaslar?n?n yan?na qay?d?b... Bel? hadis?l?r d? var: doyuscu qar ucqununda itib, ata uc oglunu goturub Murova g?lib; borana dusübl?r, qardaslardan biri d? qara bat?b, ata v? iki qardas ikinci faci?d?n sonra zor-gucl? geri qay?d?blar... Bu v? buna b?nz?r olum hallar?, yaralananlar, sik?st olanlar onlarlad?r, yuzl?rl?dir. Bu, muharib?dir: basa dusuruk; biz bu muharib?ni gozl?mirdik; qonsudan gozl?mirdik. Biz ay?ld?q, amma gec ay?ld?q...
Indi doyus bolg?l?rind? bu g?nc doyuscul?rin guv?ncl? dan?smas?, oz ?sg?ri v?zif?sini yaxs? basa dusm?si adamda boyuk qurur hissi dogurur.
... Yolumuz Murovdag istiqam?tind? ?sg?r postlar?nad?r. Duzunu deyim ki, qarl? daglar? gor?nd? qorxu, t?r?ddud yaddas?mdan c?xd?. Mas?n?m?z erm?nil?rin n?zarət el?diyi zirv?nin tusunda, t?xmin?n 1 km. m?saf?d?, ?sg?rl?rin Murov turssuyu adland?rd?g? bulag?n k?nar?nda dayand?. Mas?ndan dus?n kimi bizi ?hat? edib, “xos g?ldin” el?dil?r... Bu görüş və iki gün ərzində keçirdiyimiz görüşlər onu deyir ki, biz Vətən əsgərlərinə hələ çox borcluyuq. Onların səmimi, ərkyana umu-küsüləri, bəzən gileyləri haqlıdır. Murov görüşlərimizin çoxu açıq havada, «açıq cəbhədə» keçdi. Murov görüşlərimizin birində sorğu-sual keçirdik:
- Ən böyük arzunuz nədir?
- Qələbə!
- Ən böyük ümidiniz nədir?
- Doğru sözə, bir də iti qılınca.
- Ən xoşunuza gəlməyəng
- Yalan!
- Qayğı yükünüzü çəkənlər əsasən kimlərdir?
- Komandirlərimizg Bir də icra başçıları: Elsevər (Gəncə), Şaiq (Xanlar), Əvəz (Kəlbəcər) və bir də bu dağların şair oğlu Abdulla Qurbani.
g Sual-cavabımız yarımçıq qaldı. Rütbəsinə fikir vermədiyim döyüşçülərdən biri yavaşca dedi ki, bir yerə çox toplaşmışıq, zirvə «qonşularımız» qorxuludur, ata bilərlər. Keçən ay durduğumuz bir nöqtədən bizi – traktor təmiri ilə məşğul olan əsgərləri atəşə tutublar. Ölənlər, yaralananlar olub. O cümlədən bir kapitanımız həlak olub.
Bu narahat vəziyyətdə məni «Murovdağın fəxri döyüşçüsü» qəbul etmək haqqında qərarı oxuyan zabit – komandir müavini məni təbrik edir.
Mən bu ağır və şərəfli yükü məmnuniyyətlə qəbul etdiyimi deyirəm və bütün əsgər və zabitlərə təşəkkürümü bildirirəm. Öz-özümə deyirəm: Murov əsgərinin bircə gününü yaşamağın özü də bir ömürdü; haydı, döyüşçü dostlarım, irəli, yalnız irəli!
Xoş hava qəflətən pozulmağa başladı. Murov öz təbiətinə, öz xasiyyətinə qayıdırdı. «Bəlkə bu yerlərə bir də gəlmədim» misrasını innən belə oxumayacağam. Hər il, necə ki, canımızda can var, Murova gələcəyəm, təkrar-təkrar gələcəyəm.
Salamat qal, Murov, salamat qalın, döyüşçü dostlarım!
5 noyabr, 1994