Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Sənət sarayı belədir ki,  o, heç vaxt tikilib qurtarmır, bir əl öz daşyonanını başqa ələ tapşırır; bu binanın boyu  bəşərin yaşı qədər uzanır. Əlbəttə,  sənət aləmində gənclik yaşı daha çox nisbidir; burada yaşın qüvvəsi deyil, ağlın və hissin qüvvəsi, bunların tarazlığı, birinin digərinə təsiri, bir-biri ilə ünsiyyətə girib «yeni həyat»  yarada bilməsi  qüdrəti əsas şərtdir.