QONŞU GƏLİNİ
Qarşı pəncərənin önündə bəzən
Durub sevgilini gözləyəndə sən,
Alır qucağına xəyallar məni,
Rahat buraxmayır suallar məni.
İnsan da bu qədər cüt yaranarmış
Həyatın nə incə sirləri varmış!
Baxıram, elə bil üzü üzündür,
Baxışı baxışın, gözü gözündür...
Bəlkə görməmisən həmin qızı sən,
Nə ola görəsən toyumuzu sən!
Hörmətlə sıxaram onda əlini,
Ay qonşu gəlini, qonşu gəlini...
Həyatın nə incə sirləri varmış,
İnsan da bu qədər cüt yaranarmış...
Lakin qısqanclığın üzü yamandır,
Sevgilin küsməsin məndən, amandır...
Mən sənə baxmıram gözəlsən,- deyə,
Demirsən, bəs niyə baxıram, niyə?
Ay qonşu gəlini, mən utanıram
Deyəm sənə:- Baxıb onu anıram.
1955.