DUMAN
Gündüz gəzər, gecə gəzər, Nə dincələr, nə də bezər... Görən harda gecələyər, Görən harda yatar duman; Qanadıyla neçə dağı Bir-birinə çatar duman.
Onudamı eşqin qəmi Dağ gəzdirər Məcnun kimi... Səyyah kimi səyyar olar, Şair kimi dalğın duman; Düzənlərdə yel qanadlı: Dərələrdə yorğun duman...
Qalxar göyə, enər yerə, Gədiklərdən gədiklərə Hücum çəkər bir ordu tək, Hər hökmündə bir sirr olar. Dağa-daşa hökm eləyər, Güləklərə əsir olar... 1961
|
|