DUMAN
Gündüz gəzər, gecə gəzər,
Nə dincələr, nə də bezər...
Görən harda gecələyər,
Görən harda yatar duman;
Qanadıyla neçə dağı
Bir-birinə çatar duman.
Onudamı eşqin qəmi
Dağ gəzdirər Məcnun kimi...
Səyyah kimi səyyar olar,
Şair kimi dalğın duman;
Düzənlərdə yel qanadlı:
Dərələrdə yorğun duman...
Qalxar göyə, enər yerə,
Gədiklərdən gədiklərə
Hücum çəkər bir ordu tək,
Hər hökmündə bir sirr olar.
Dağa-daşa hökm eləyər,
Güləklərə əsir olar...
1961
|
|
