 |
|
|
**
Qanıma gizlicə işləyən
Şaxtanı sevmirəm.
Dibində dayazlıq gizləyən
Dəryanı sevmirəm.
Silahsız insanla döyüşən
İnsanı sevmirəm.
Qarşıma mərdliklə çıxacaq
Tufanı sevirəm!
Gəmimi daşı yox, dalğası
Batıran ümmanı sevmirəm!
Özündən güclünü yıxası
İnsanı sevirəm!
1965
|
|
|
|
|
|
| |  | | Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.  Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil Başqa cür desək, sənətkar insan da dağlar kimidir. Şair doğmalığı, şair yadlığı! Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki, Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram. Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?... Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası
| | | | | |
|
|
