ULAMA!
Zülmət gecələrdə hürürsən, yetər! Hər daşı qurd-quldur görürsən, yetər! Bu aydın axşamdan nədir gileyin? Sümüyün bir qazan, Yalın bir ləyən. Köpəyin yanında: burnu söykəli... Yoxsa xəyalında bir it heykəli... Quyruq bulayanda adam kimisən, Ayaq gəmirəndə it qızı itsən. Həyətdə hürməkmi xoşuna gəlmir? Nə fərqi - yüksəkdə, Ya alçaqda hür?! İtlikdən çıxmazsan, ulama bir gün - Görək nə alırsan susmağın üçün. Hürməyin peşədir, Ulamağın yox, Ulama, qancıq!
1980
|
|