HƏR ŞEYDƏN YAZANDA
Hər şeydən yazanda heç nə yazmıram,
Heç nədən yazıram daha pərgarı.
Bir otaq küncündə domuşan ilham
Qalxan eləməyə kötük axtarır.
Baxıram: nə hamar, nə düzdü masam -
Bir çay yatağına bənzətmək olar;
Bir az da deyirəm, insafa qalsa,
Kəhkəşan tağına bənzətmək olar.
Arabir göy olur futbol meydanı,
Mərkəz hücumçusu Ay ola bəlkə.
Asaram döşünə qızıl medalı,
Öz qızıl nurunu başıma tökər.
Ulduzlar azarkeş tamaşaçılar,
Ulduzlar qol-boyun verər səs-səsə.
Bəxtimin qapısı göyə açılar,
Yerdə sevilməsəm,
Yeri sevməsəm.
Burnumun ucuna söykənir qələm,
Əkindən-biçindən, elatdan uzaq.
Təkcə mən deyiləm, mövzu dilənən,
Hamilik eləyən aya, ulduza;
Belə yazıların çoxusu qaşqa,
Eynicə alaca, ya da ekiztay.
Meşə cığırında iki qarışqa
Göstər - bənzər olsun,
Göstərdin, ay-hay!..
Hər şeydən yazanda heç nə yazmıram,
Dəvə dəllək olur,
Ayı pinəçi.
Mən ki nağıllara qulaq asmıram,
Canavar aşbazdı,
Bəs dovşan nəçi?..
Bu ki nağıl oldu,
Soruşma, qağa,
Gedirəm dovşana çul axtarmağa...
1980
|
|
