|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
YA  BAXTIM

İlimdən bircə gün bağışla mənə,
Ömrümün bir günü özümün olsun.
Qalan günlərimi heşan eləyim,
Qalan günlərimi bir ovuc darı...
Bu Araz dərəsi beləcə qaldı,
Alışdı iki dil suyun içində,
Bir dərya su yandı iki ocaqda.
Təbrizin yolları daşlıdır hələ,
Yaman dərinləşdi bu dərə, yaman, -
Ağlın gur selləri dibində hələ...
Nə vaxt bu dərənin qumu sovrula?
Nə vaxt bu dərədə nəhrə çalxana?
Uzaqda mələdi bir çoban neyi...
Üfüqdə günəşin dodağı qaçdı.
Özümün olmayan ömür bəs elər.
Ya baxtım, ömürdən bircə gün mənə...

1982

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws