|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
BÜLBÜL

Yenə bahar gəldi, ötüb keçdi qış,
Döndün bağımıza, vəfalı bülbül.
Neçə el dolandın, dilə gəl, danış,
Bizim kəndimiz tək səfalı, bülbül!

Sarı dimdiyində gül yarpağını
Alıb gəzdirdinmi budaqlarda sən?
Bizim kəndimizin bahar çağını
Tərif elədinmi  uzaqlarda sən?

Səsində baharın təravəti var,
Mən də çox vurğunam bu ada, bülbül.
Yox, dedim həmdəmin olsa da bahar
Məhdud ömr edirsən dünyada, bülbül.

Min diyar keçirsən, min el gəzirsən,
Gördüyün bahardır, yenə bahardır.
Fəqət hər fəsildə yaşayıram mən,
Kəndimin hər fəsli mənə bahardır!

1952.

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws