|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
BİR  OTAQDA

Bəlkə də bu günahımdır:
Qələm aldım, şer yazdım...
Sən olmasan mən bu qədər
Bir otağa qapanmazdım...
Sən olmasan bəlkə elə
Bir çobandım dağda-daşda.
Umu-küsü bilməzdi heç
Qohum-qardaş, dost-tanış da.
Kimisinin köynəkliyi,
Kimisinin əlcəkliyi,
Kimisinin bulaması,
Kimisinin dələməsi
Gələrdi də... Atam - anam
Göz yorğunu olmazdılar.
Məktubların, soraqların
Ümidinə qalmazdılar.
Sən olmasan bu titrəyən,
Bu ağrıyan ürək nəydi?
Bəlkə şair olmamağım
Olmağımdan gərəkliydi?!
Bəzisinə ürək qazıb
Söz ələmək asan gəlir,
Düyün düşən fikirləri
Çözələmək asan gəlir,
Göz görməyən duyğuları,
Məhəbbəti, ehtirası,
        kefi, yası
        cilalayıb
Söz eləmək asan gəlir.
Bəzən olur: saatlarla
Danışıram ölü kimi.
Bəzən olur: saatlarla
Öz-özümə danışıram
        dəli kimi.
Kiminləsə vuruşuram,
Kiminləsə barışıram,
Kiminləsə yarışıram,
Oda, közə qarışıram;
Elə bil ki, meteorlar
         yağışını
Dəf edirəm bir otaqda.
Mən özümü neçə dəfə
Dəfn edirəm bir otaqda.
Vəsf etdiyim gözəlliyə
Pəncərədən baxıram mən,
Neçə qızın sevgisinin
Orbitindən çıxıram mən;
Gözlərimin şirin yüxü
Damarını kəsirəm mən
Sevgilimin saçlarının
Tumarını kəsirəm mən.
Həyatımdan bezəndə də
Gəlib şer yazıram mən.
Bir dostumdan küsəndə də
Gəlib şer yazıram mən.
Ömrü boyu körpə olan
        körpəm sənsən.
Könüllərdə daşqınım sən,
        körpüm sənsən.
Neçə böhtan məclisinin
Şahmatında itsəm belə
        fiqur kimi,
Sən varsan, mən əyilmərəm,
Əyilmərəm qürur kimi.
Sən olmasan bu dünyada
        nəyəm, kiməm?
Sən olmasan sonsuz ata,
Sən olmasan bir yetiməm.
Sən əzabım, sən havarım,
Sən fırtınam, sən avarım...
Ya səninlə bu sevdamın
Dalğasında batasıyam,
Ya səninlə öz arzumun
Sahilinə çatasıyam...
                    1965

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws