|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
ÇIXIB  GETMƏK  İSTƏYİRƏM...

Çıxıb getmək istəyirəm, çıxıb getmək...
Harda, neçə iz-tozum var, yığıb getmək,
Son gülləmi öz başıma sıxıb getmək...
Çıxıb getmək istəyirəm, çıxıb getmək...
Bir yad qəlbə əsir düşən hörmətimi,
(Fərqi yoxdu - o gördümü, görmədimi,)
Yığıb getmək istəyirəm, yığıb getmək...
Ömrüm boyu iki həmrəy səs tanıdım -
Xalqın səsi -  haqqın səsi,
Haqqın səsi - xalqın səsi.
Yüyürmüşəm xalqa sarı, yetməmişəm,
Daha haqqın dalısınca getməmişəm.
Xalqın səsi haqq səsinə calanmasa,
Hər ikisi bir ocağa qalanmasa
Odamızda od saxlamaq çətin olar,
Odsuz ocaq olsa belə - yetim olar.
Odu yoxsa nəyi var ki, bir millətin?
Odu yoxsa, yalanı  var,
Yalanı  var, talanı var.
Yalanın da qalanı var
Satanı var, alanı var...
Yalan yükü daşımaqdan yorulmadıq,
Duman - bürkü daşımaqdan yorulmadıq...
Bu göy altda, bu yer üstdə - yerim dardı,
Dil tapdığım adamlar yox, ağaclardı,
Çinarlardı, qovaqlardı, palıdlardı.
Qonşularım sığırçınlar, qumrulardı...
Dərd-sərimin çoxdu ardı, çoxdu ardı...
Yaddaşımda çınqıllaşan,
Mənsiz qalıb darıxacaq dərdləri də,
Ürəyimin sızıldayan səsini də,
Anlarımın kövrəyini, tərsini də
Yığıb getmək istəyirəm, yığıb getmək.
Şimşək kimi hönkürtümü çaxıb getmək,
Çıxıb getmək istəyirəm,
Çıxıb getmək...
Boş vədələr fəxri yerdə əyləşəndə,
Baş tərifkeş yerlə-göylə əlləşəndə,
Yer üzündə yaşamağa yer çatışmır,
Bör-böcəyə, qurd-quşa da yem çatışmır,
Dərdimizi ağlamağa göz çatışmır,
Qayğımızı bölüşməyə söz çatışmır.
İndi qəbir yerlərimiz hərracdadı,
Hətta milli adlarımız hərracdadı.
Havamıza əl uzanır - havamıza,
Əl uzanır dərdimizə, dəvamıza.
Kimdi doğan bu kinləri, qərəzləri,
Boğuşmağa, didişməyə hərisləri?
Varmı yazan bu örnəyi, bu dərsləri,
Yoxmu boğan, deyilməyən bu səsləri?
İndi, vallah, ən birinci çaşqın mənəm.
Yurddan-yurda ən birinci qaçqın mənəm.
Nə itim var - daş atalar, hürdürələr,
Nə atım var - çubuq çəkib, hürküdələr,
Nə qoyunum, nə quzum var  -qurda qismət,
Varım-yoxum beş-on sözdü - yurda qismət.
Bu torpaqdan bircə ovuc torpaq alıb,
Bircə kəlmə xoş söz alıb,
Öz köçümü yığıb getmək istəyirəm,
Yığıb getmək,
Çıxıb getmək istəyirəm,
Çıxıb getmək...

noyabr 1992

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws